پدیده حداقل سازی مالیات با تبعات اجتماعی، اقتصادی و اثرات متقابل همراه است. تحقیقاتی که تاکنون در زمینه حداقل سازی مالیات انجام شده است، بسیار محدود بوده و بیشتر به جنبه های نظری این پدیده از جمله عوامل تعیین کننده حداقل سازی مالیات و یا راه های جلوگیری از آن پرداخته است و مطالعات اندکی به بررسی پیامدهای حداقل سازی مالیات پرداخته است. به طور کلی، فعالیت های حداقل سازی مالیات شامل اجتناب مالیاتی و فرار مالیاتی هستند که این دو فعالیت از زوایای مختلفی با یکدیگر متفاوت هستند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر راهبری شرکتی و ریسک شهرت بر رابطه بین حداقل سازی هزینه مالیات و واکنش قیمت سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این تحقیق برای سنجش اجتناب مالیاتی از نرخ موثر مالیاتی و برای محاسبه فرار مالیاتی از لگاریتم طبیعی قدر مطلق تفاوت مالیات دفتری (تفاوت بین سود حسابداری و سود ماخذ مالیات) استفاده شده است. نمونه آماری این تحقیق شامل 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و تعداد 1260 مشاهده سال-شرکت طی دوره زمانی 1388-1396 می باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که بین اجتناب مالیاتی و قیمت بازار سهام شرکت ها رابطه مثبت معنادار وجود دارد. علاوه بر این، یافته های تحقیق نشان داد که بین فرار مالیاتی و قیمت بازار سهام رابطه منفی معنادار وجود دارد. نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش ریسک شهرت شرکت ها، احتمال واکنش مثبت قیمت بازار سهام به اجتناب مالیاتی شرکت کاهش یافته است. به علاوه نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش ریسک شهرت شرکت ها، احتمال واکنش منفی قیمت بازار سهام به فرار مالیاتی شرکت افزایش یافته است. سایر یافته های پژوهش نشان داد که با افزایش کیفیت راهبری شرکتی، احتمال واکنش مثبت قیمت بازار سهام به اجتناب مالیاتی شرکت افزایش می یابد. در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد که با استقرار یک نظام راهبری شرکتی قوی، احتمال واکنش منفی قیمت بازار سهام به فرار مالیاتی کاهش می یابد.

محاسبه وزن مواد بار کوره های ذوب، اغلب از راه موازنه جرم ساده عناصر آلیاژی در مواد ورودی و مذاب خروجی انجام می شود. اما در فرایندهای ذوب، پیچیدگی ها و پدیده های گوناگونی هست که اغلب در محاسبات موازنه جرم نادیده گرفته می شود و سبب عدم اطمینان در محاسبه بار کوره می گردد. خطای محاسبه، باعث اصلاح چندباره ذوب، تأخیر در تخلیه، افزایش هزینه و کاهش کیفیت مذاب می شود. در پژوهش حاضر تلاش بر این بوده که پیچیدگی ها و جنبه های مهم مساله ذوب، که اغلب نادیده گرفته شده، در کوره شناسایی و در یک مدل ریاضی مناسب درنظر گرفته شود. هدف پژوهش حاضر توسعه مدلی است، که نه تنها وزن مواد اولیه برای ترکیب شیمیایی ذوب هدف را بهینه سازی کند، بلکه هدررفت ناهمگن عناصر آلیاژی، ناخالصی های غیرفلزی مواد بار، و اصلاح ذوب اولیه در کوره را نیز درنظر بگیرد. این مقاله، یک مدل بهینه سازی استاندارد و یک الگوریتم حلقه ی تکرار برای موازنه جرم غیرخطی مساله ذوب ارایه می کند. یک مساله ذوب آلیاژ برنج با 7 عنصر آلیاژی و 8 نوع مواد بار در مقیاس صنعتی طرح و بررسی گردید، تا کارکرد مدل را مورد آزمایش قرار دهد. نتایج عددی مدل کسر وزنی مواد اولیه، و وزن و ترکیب شیمیایی ذوب اصلاح شده را با کمترین هزینه مواد نشان می دهد. تحلیل بهینه بودن جواب، تایید کرد که کمترین مقدار هزینه به دست آمده است. مدل استاندارد غیرخطی، ابزاری قابل اعتماد و سریع برای بهینه سازی هزینه و محاسبه بار کوره است که پتانسیل های قابل توجهی برای کاهش هزینه و تسهیل اتوماسیون صنعتی فرایند ذوب ایجاد می کند.

مقاله حاضر به مقایسه زیان رفاهی ناشی از مالیات حق الضرب و مالیات بر مصرف پرداخته است. مالیات حق الضرب در قالب چاپ پول بیشتر و انتقال قدرت خرید از مردم به دولت مطرح می شود و مالیات بر مصرف به صورت افزایش سطح مخارج تعریف می شود که باعث کاهش رفاه اقتصادی می شود. در این مطالعه با استفاده از یک الگوی رشد درون زا، ساختاری به منظور مقایسه و ارزیابی اثرات رفاهی این دو سیاست مالیاتی فراهم آمده است که معیارهای مورد استفاده تغییرات در مصرف بخش خصوصی و زمان استراحت می باشد. با استفاده از داده های سری زمانی فصلی دوره 1390-1369 ش، نتایج مطالعه نشان می دهد که در بلندمدت مالیات حق الضرب نسبت به مالیات بر مصرف باعث کاهش بیشتر مصرف و رفاه اقتصادی می شود. همچنین، شبیه سازی الگو نیز نشان می دهد مالیات حق الضرب نوسان بیشتری در متغیرها ایجاد کرده و تغییرات رفاهی بیشتری به همراه دارد.

از آنجایی که اصلاح نظام مالیاتی از کارایی لازم برخوردار نیست و پایه مالیاتی آن به وسیله قوانین مختلف محدود شده است، ضرورت اصلاح آن از طریق جایگزینی مالیات بر ارزش افزوده با نظام سنتی مالیات غیر مستقیم، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد که دولت به همین منظور برنامه هایی را در نظر دارد واقداماتی را انجام می دهد. ضروری است پایه مالیاتی سیستم جدید نیز در جهت تقویت توانایی جذب درآمد، برنامه ریزی و اعمال شود. هدف عمده این مقاله پیش بینی درآمدهای مالیات بر ارزش افزوده و تعیین حداقل نرخ قابل اعمال آن بوده و بدین منظور الگویی برای شبیه سازی درآمدهای مالیت بر ارزش افزوده وقابل اجرا دراقتصاد ایران که دارای سیستم مالیات غیر مستقیم مشتمل بر مالیات بر کالاها و خدمات و تعرفه ومالیات بر واردات است، پیشنهاد شده. نتایج نشان می دهد پایه بالقوه مالیات بر ارزش افزوده در الگوی معمول و همچنین الگوی پیشنهادی این مقاله8/20 درصد از تولید ناخالص داخلی بوده و در صورتی که دولت بخواهد درآمدهای سیستم متداول مالیات های غیر مستقیم را تکرار کند، برای مالیات بر ارزش افزوده، حداقل نرخ معادل 6/11 درصد را باید در نظر گرفت.  

یکی از فروض تحقق تولید JIT کاهش زمان راه اندازی به حدی است که بتوان به اندازه انباشته ایده آل یک واحد دست یافت. کاهش زمان راه اندازی بیش از آنکه یک مساله برنامه ریزی تولید باشد، یک مساله فنی است و کاهش آن به آسانی امکان پذیر نیست، پس اگر حداکثر تلاش برای کاهش زمان راه اندازی به اندازه انباشته های ثابت منطبق بر اندازه انباشته اقتصادی منجر شده باشد، تولید به صورت دسته ای انجام نی شود. هدف این مقاله، به دست آوردن زمانبندی تولید JIT دسته قطعه ها با حداقل هزینه اضافه کاری منبع در محیط تولید دسته ای چند محصولی است. مساله در قالب دو مدل بیان می شود. از مدل اول که یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط با هدف حداقل کردن هزینه نگهداری موجودی حین فرایند است، زمانبندی بهینه تولید JIT دسته های قطعه ها به دست می آید. راهکار کمینه ساز موجودی حین فرایند،دسته قطعه های صحیح را در زمان صحیح و به مقدار صحیح تولید می کند. رسید به مینیمم موجودی حین فرایند باعث تغییر پذیری معنی دار بار کاری منبع در پریودهای مختلف تولید می شود. با توجه به جواب بهینه چند گانه مدل اول، امکان انتخاب بهترین جواب مدل اول از طریق مدل دوم فراهم می شود. مدل دوم با حفظ مقدار بهینه هدف اول، از طریق برنامه ریزی آرمانی به حداقل کردن هزینه اضافه کاری منبع می پردازد. بنابرین امکان به دست آوردن زمانبندی تولیدJIT قطعه ها به صورت دسته ای با حداقل هزینه اضافه کاری منبع حاصل شده است.

پل ها به عنوان پیوندهای مهم ارتباطی تمامی شبکه های جاده ای و خطوط راه آهن به حساب می آیند که سرمایه هنگفتی برای ساخت آنها مورد نیاز است. علاوه بر این، پل ها به عنوان نقاط مهم شریان های حیاتی به حساب می آیند. اگر پل ها به دلیل سن زیاد، فرسودگی، بار زیاد، شرایط آب و هوایی، بلایای طبیعی و غیره از بین بروند، کارهای تعمیراتی، بسیار پر هزینه تر از فعالیت های مربوط به حفظ و نگهداری از آنهاست. بودجه در دسترس برای بازسازی و تعمیر و نگهداری، معمولأ برای حفظ وضعیت سیستم به حالت ثابت در تمام طول عمر پل کافی نیست. با توجه به تعداد زیاد پل های موجود و هزینه های زیاد تعمیر و نگهداری، امکان تعمیر و نگهداری همزمان همه پل ها وجود ندارد. همچنین به علت تخصیص بودجه های محدود در امر تعمیر و نگهداری، تعیین بهترین دوره تعمیر و نگهداری بهینه برای هر پل براساس نقص های موجود و اثربخشی دوره انتخابی بسیار مهم است. در این تحقیق با استفاده از محاسبه هزینه چرخه عمر پل های راه آهن به بررسی در مورد دوره های تعمیر و نگهداری بهینه پرداخته شده و زمان مناسب تعمیرات برای پل ها با توجه به کمترین میزان هزینه چرخه عمر در پلهای راه آهن با استفاده از الگوریتم فراابتکاری ازدحام ذرات چند هدفه بهینه سازی شده است.